Choroba przyszła jak grom z jasnego nieba. Mimo swojego wieku, a miał 10 lat, odznaczał się niesamowitym wigorem niczym 3 letnie zwierzątko. Jednak zrobił się bardzo apatyczny. Z klatki wychodził tylko do ubikacji na gazetkę, gdyż tak był
nauczony. Gdy go przebadałem, znalazłem u niego znaczne zgrubienie pod pyszczkiem. Na podstawie Twojej strony,
zdiagnozowałem że to może być ropień zębowy,gdyż dzień póˇniej jego oczko było pokryte ropną wydzieliną. Udałem się do weta, który potwierdził moje przepuszczenia.
Najlepszym rozwiązaniem miałą być operacja,jednak ze względu na niesamowity wiek, przełożyliśmy ją na póˇniej, rozpoczynając kurację antybiotykową (7 zastrzyków).Królik jaednak z dnia na dzień słabł.To niesamowite jak szybko z NIESAMOWICIE żywego zwierzaka, stał się osowiał y i obojętny. Po drugim zastrzyku,wieczorem pojawiły się problemy z oddychaniem związane z intensywnym katarem.Króli zupełnie stracił apetyt,nie jedząc nic. Stan był coraz gorszy.
Dzisiaj rano Kicuś był już nieco chłodniejszy )temperatura ciała). Zaniepokojeni,pojechaliśmy na kolejny, trzeci zastrzyk. Jednak weterynarz zalecił eutanazję lub podanie kroplówki, co wiazało sie z nadzieją stopniowej regeneracji sił. Wybrałem to drugie. Niestety zmiany na lepsze nie było. Z królika pozostał praktycznie jego cień. W ogóle się nie poruszał. nie miał siły trzymać główki, wiec kładł ją na ziemi. I stało sie. Po dwóch niespodziewanych, chwilowych nawrotach sił zmarł w moich rękach 1 IX o godzinie 21.00.Przeżył 10 lat, w ogóle nie chorując.
DAł nam wieke radości i na zawsze pozostanie w naszej pamięci.

Co dziwne. Po śmierci ropnia już nie było. Może się wchłonął (ale z tego co wiem one sie nie wchłaniają).Bardzo możliwe że został on wyleczony antybiotykiem,który jednoczesnie osłabił niemłodego już królika. Zadzwiające jest to, że w tym wieku
miał bardzo dobry wzrok, słuch, węch, koordynacje ruchową, uzębienie itd. Jestem przekonany że organy wewętrzne tę=eż były w dobrej kondycji, oczy m może świadczyć barak jakichkolwiek chorób.Ludzie oceniajac jego wiek, mówili że ma maximum 3 latka.

I zastanawiam się, czy przypadkiem wizyta u weterynarza nie przyczyniła się do jego śmierci. Jedno jest pewne, Gdybym go
tam nie zawiózł, do końca życia miałbym do siebie pretensje że nic nie zrobiłem, kiedy mój najkochańszy Kicuś cierpiał.A ja
byłem gotów przeznaczyć na jego leczenie każde pieniadze, byle mu pomóc.

Z moim Kicusiem spędziłem dokładnie połowę mojego zycia.Wtedy byłęm jeszcze w w 4 klasie podstawówki.Dostałem go na urodziny, w niespełna 10 lat temu. Byłem przekonany,ze dożyje spokojnie 12 lat, gdyż nic, a nic nie wskazywało, że stanie sie to co się stało:(
Pochowałem go w ogrodzie,pod dębem, pod którym tak bardzo lubił sobie leżeć.

Rafał