Przedstawiam wam mój transporterek i dawną kryjówkę

Kapi i Neska

Króliczek trafił do nas pod koniec kwietnia 2001roku.
Był słodziutką małą kuleczką, która z dnia na dzień stawała się coraz wieksza.
Potrafi godzinami siedzieć w pozycji zwanej " na gołębia" i tyle samo dokuczać nogom swojej pani ...gryząc i dziurawiąc skarpetki. Zaletom towarzyszą ósemki dookoła nóg, samcze pomruki oraz popisy zręczności. Bardzo szybko opanował wskakiwanie na łóżko i inne meble, jego pierwszy raz miał miejsce na działce, kiedy wylądował na twarzy mojej siostry ...;-)
Dziś jego pobudki są o wiele przyjemniejsze ...najpierw siedzi jakiś czas przy poduszce ...a kiedy juz zacznie świtać (tak okolo piątej) zaczyna lizać po twarzy swoją paniusię. Króliczek żyje na wolności ...w obrębie mojego pokoju.
Czasami odwiedza sąsiednią łazienkę i pokój mojego brata. Spacery te są bardzo skrupulatnie zaplanowane ...musi zaczekać, aż pani się czymś zajmie na tyle, że nie zauważy jego nieobecności ...następnie po cichutku i ostrożnie opuszcza pokoik ...parę razy się upewni, czy na pewno nie jest obserwowany. W tej podróży zdarzają mu się bobki i siuski ...pare razy ratowałam go z opresji, kiedy nabroił w pokoju mojego brata. Kapuletti uwielbia pieszczoty, można go głaskać 24/h ...niestety, tylko tam, gdzie jemu to odpowiada...
Jest przeciwny transportowi ręcznemu ...swoje niezadowolenie okazuje wykopując tylnie łapki, gdy tylko ponownie znajdzie się na podłodze.

Kapi jest wielkim indywidualista, moim oczkiem w glowie..

Moja paniusia o mnie dba ...sama hoduje dla mnie sałatę.
Pycha!

Godzinę się będę mył, no dobra, nie jest tak najgorzej

Zobaczysz, jak mnie nie postawisz na podłodze, to ci odgryzę pół nosa!