Teraz już widać, czemu te foteliki są takie fajne - właściwie są to dwa bardzo fajne domki dla mnie, mogę się schować w środku, mogę wskoczyć na górę, bo nie są za wysokie... a ze wszystkich stron dają się wspaniale obgryzać. Nie sądzę więc, żeby mi starczyły na długo.

Podgryzanie któregoś z tych domków jest świetnym sposobem na zwabienie Ani lub Michała. Zazyczaj mają takie śmiesznie poważne miny i coś tam do siebie [do siebie? do Ciebie, Ty włochaty wstręciuchu!] gadają. Czasami nawet bujają domkiem.... i po co mi przeszkadzać w życiu? Czy ja im bujam ich domkiem?

Jak każdy przyzwoity królik - uwielbiam pudełka. Właściwie nie rozumiem, czemu pudełka nie zajmują wiekszej części naszego mieszkania.
Można je gryzć, biegać po nich, przesuwać, brudkować, czasami nawet.... obsikać ;-))))

(To jedno z naszych ulubionych zdjęć: Lidzia powiewająca uszami)